துளசி

அவள் கடையிலுள்ளதின்பண்டங்களைத் தின்றதால்தான் குழந்தைகளுக்குக் காலரா ஏற்பட்டு ஊர் முழுவதும் பரவியது" என்று கூறினான். உடனே, ஆவேசமடைந்த கிராம மக்கள் திரண்டு வந்து துளசியின் கடையை சூறையாடினர். அத்தோடு நில்லாமல் அவள் மீது கல்வீசி எறிந்து அவளைக் கிராமத்தை விட்டுத் துரத்த முயன்றனர். துளசியின் தலையில் கல்பட்டு இரத்தம் வழியத் தொடங்கியது. இதைக் கண்டு மனம் பொறுக்காத, பள்ளி ஆசிரியர் ஒருவர் அவர்களைத் தடுத்து "அட முட்டாள் மக்களே! இந்த கிழவி மீது ஏன் கல் வீசி எறிகிறீர்கள்?" என்றார்.

 

"குறுக்கே பேசாதே! இவள்தான் காலரா உண்டாகக் காரணம் என்று கோயில் பூசாரியே சொல்லிவிட்டார்!" என்றனர் அவர்கள். "பூசாரி சொன்னால் அதை உடனே உண்மையென்று நம்புவதா? பூசாரியை அவ்வாறு சொல்லத் தூண்டியவள் முத்தம்மா! பூசாரிக்கு அவள் பணம் கொடுத்துத் தூண்டிவிட்டதை நான் என் கண்ணால் பார்த்தேன். காலரா நோய் உண்டாக மக்களாகிய நீங்கள் அனைவரும் தான் காரணம்!

 

ஊரில் உள்ளது ஒரேயொரு ஏரி! அதிலிருந்து

தான் தண்ணீர் எடுத்துக்குடிக்கிறோம். ஆனால், சமீப காலமாக அதில் மாடுகளைக்குளுப்பாட்டியும், துணிகளைத் துவைத்தும், ஏரியை அசுத்தப் படுத்தி விட்டீர்கள். அசுத்த நீரினால்தான் காலரா உண்டாகியிருக்கிறது. அதற்கு இந்தக் கிழவி மீது ஏன் பழி சுமத்துகிறீர்கள்? காலராவைக் குணப்படுத்துவதற்கு நாம் நகரத்திலிருந்து மருந்துகள் வரவழைக்க வேண்டும். எதிர்காலத்தில் அது வராமல் தடுக்க, நமது ஏரியை சுத்தப்படுத்துவதுடன், அதை என்றும் சுத்தமாக வைத்திருக்க வேண்டும்" என்று ஆசிரியர் கூறி முடித்தார். அவர் சொன்னது முற்றிலும் சரியென உணர்ந்த கிராமத்தினர் துளசியிடம் மன்னிப்புக் கேட்டனர். பிறகு காலராவை குணமாக்கவும், எதிர்காலத்தில் வராமல் தடுக்கவும் எல்லாரும் முனைந்து செயற்பட்டனர்.