உலகிலேயே மிகவும் அழகான பெண்!

பட்டுப்பூச்சிகள் தான் எத்தனை ரகம்? சில சிவப்பாகவும், சில பச்சையாகவும், சில வெண்மையில் சிவப்புப் புள்ளிகளுடனும் எத்தனை அழகாகத் திகழ்கின்றன? மலர்களும் ஒருவகையில் பட்டுப்பூச்சிகள் தான்.. பறக்காதப் பட்டுப்பூச்சிகள்!

 

உழவர்கள் தங்கள் வீடுகளை நோக்கி நடந்த வண்ணமிருந்தனர். வீடுகள் வயல்களிலிருந்து மிகத் தொலைவில் இருந்தன. இருந்தால்என்ன? நெடுந்தொலைவு நடப்பது அவர்களுக்குப் பழகிப்போன ஒன்றுதான்!

 

நம் கவனத்தைச் சற்றே ஒரு சிறுவனை நோக்கித் திருப்புவோமா? பட்டுப்பூச்சிகளைத் துரத்திக் கொண்டே ஓடியவன், தன் தாயிடமிருந்து பிரிந்து வெகுதூரம் சென்று விட்டான். திடீரென பாதையை நோக்கிய சிறுவன் தான் தன்னுடைய தாயிடமிருந்து விலகி வெகுதூரம் வந்துவிட்டதை உணர்ந்தான். "அம்மா! அம்மா!" என்று பெருங்குரலெடுத்து அவன் கூவினான்! அதற்குள் மாலை மங்கிவிட்டது.

 

அந்தச் சிறுவனின் ‘அம்மா! அம்மா!' என்ற தீனக்குரல் காற்றில் எங்கும் எதிரொலித்தது. ஆனால் அவனுடைய தீனக்குரலை யார் செவிகளிலும் விழவில்லை. அவனைச் சுற்றி ஒரே தனிமை!

 

அதிருஷ்டவசமாக எதிர்ப்புறம் ஒரு பருமனான உழவன் வந்து கொண்டிருந்தான். தாயைக் காணாமல் அழுது கொண்டிருந்த சிறுவனை நோக்கி, "ஏன் அழுகிறாய் மகனே?" என்று பரிவுடன் கேட்டான்.

 

"அம்மா! என் அம்மா வேண்டும்!" என்று அந்தச் சிறுவன் கேவிக்கேவி அழுதான்.

 

"உன் அம்மா எப்படி இருப்பாள்?" என்று கேட்டான் அந்த உழவன். "என் அம்மா அழகாயிருப்பாள்!" என்றான் அந்தச் சிறுவன். "கவலைப்படாதே!

 

உன்னை உன் அம்மாவிடம் சேர்க்கிறேன்" என்று சொல்லி விட்டு, அந்தச் சிறுவனைக் கைப்பிடித்து, மற்ற உழவர்கள் வீடு திரும்பி வரும் பாதைக்கு அழைத்துச் சென்றான்.